Een Hertog van een Tijd

Ze zijn elkaars tegenpool. De samenleving zou het nooit goedkeuren. Maar dat weerhoudt hen er niet van om meer te willen...

Greyson Everett, toekomstig hertog van Derby, is verbannen. Financieel afgesneden en naar het platteland verbannen door zijn afkeurende vader, wordt van hem verwacht dat hij tot inkeer komt en werkt als een gewone man. Als hij enige hoop heeft om terug te keren naar zijn echte leven, zal hij moeten volharden - en ophouden met het kussen van de bazig, eigenzinnige en veel te lieflijke dochter van zijn werkgever. Het zou gemakkelijk moeten zijn. Maar dat is het niet...

Hailey Woodville is dankbaar voor alle handen die het werk op het bescheiden landgoed van haar vader verlichten. Nou ja, ze is dankbaar voor de meeste van hen. Greyson is een van de slechtste werkers die ze ooit heeft gezien. Zijn onbekwaamheid in handenarbeid wordt alleen overtroffen door zijn arrogantie - en zijn schoonheid. Ze zou uit zijn buurt moeten blijven. Helaas kan ze dat niet...

Maar al snel zal Greyson moeten bepalen of de prijs van een 'en ze leefden nog lang en gelukkig' met Hailey er een is die hij kan (en wil) betalen - en Hailey zal moeten beslissen of ze Greyson de zonden van zijn losbandige verleden kan vergeven...

Achter de Ongrijpbare Hertog Aan

Het spel is begonnen, en zij is van plan vuil te spelen. Maar aan de andere kant, hij ook...
Hertog Dillon Burggraaf Leigh heeft geheimen. Het feit dat zijn landgoed bijna failliet is, is slechts een ervan. Dus moet hij snel met een erfgename trouwen. Het huisfeest zou de perfecte plek zijn geweest om er een te vinden - als een bepaalde luidruchtige, koppige en veel te mooie jongedame het niet tot haar missie had gemaakt om hem te dwarsbomen.

Isla Woodville mocht Lord Leigh wel toen ze hem ontmoette. Maar dat veranderde op het moment dat ze zijn eisen voor een bruid opving. Nou, als hij denkt dat hij zomaar met een erfgename kan trouwen voor niets meer dan haar gevulde portemonnee, staat hem een onaangename verrassing te wachten, want Isla zal hem niet wegkomen met zo'n wreedheid. En ze zal van elke minuut genieten waarin ze zijn niet zo nobele intenties dwarsboomt.

Maar wanneer een kus, even hartstochtelijk als ontijdig, hun kat-en-muisspel naar een vurig kantelpunt brengt, wordt Duke gedwongen een huwelijksaanzoek te doen aan de laatste vrouw die hij had verwacht - Isla. Is een 'en ze leefden nog lang en gelukkig' überhaupt een optie voor twee gezworen vijanden? Duke en Isla staan op het punt dat te ontdekken...

Spreek van de Hertog

Spreek van de duivel en hij verschijnt...
Julia Woodville wist dat de kus die ze had gedeeld met Lord Cyrus Franklin, een bekende rokkenjager, voor hem niet zoveel kon hebben betekend als voor haar. En hij bewees dat ze gelijk had door Londen te verlaten en met een ander te trouwen. Maar nu is hij terug, en deze keer is ze niet van plan hem ook maar in de buurt van haar hart te laten komen...

Julia achterlaten was een van Cyrus' grootste spijtbetuigingen. Maar zelfs nu is het geen optie om haar het hof te maken. Als weduwnaar die goed moet hertrouwen om de toekomst van zijn dochter veilig te stellen, moet hij zijn eigen verlangens onderdrukken. Ook al breekt het hem bijna om te doen alsof hij slechts haar vriend is...

Maar wanneer Julia bijna gecompromitteerd wordt door een fortuinzoekende aanbidder, moet Cyrus haar beschermen op de enige manier die hij kent - door met haar te trouwen. Kan hun wankele verbintenis standhouden wanneer Cyrus' duistere geheimen aan het licht komen? En nog belangrijker, zal Julia hem kunnen vergeven?

Elke Hertog heeft een Zilveren Randje

Hij kan haar niets weigeren... behalve misschien zijn hart...
Ashley Woodville bedoelde geen kwaad toen ze inbrak in Grady Koltens kantoor. Het was slechts een uitdaging van haar vrienden. Ze zou niet betrapt moeten worden. En ze zou de beruchte eigenaar van het gokhol (en verontrustend sexy schurk) zeker niet moeten overhalen om haar de wildere kant van Londen te laten zien. Verliefd worden op hem? Ook geen onderdeel van de uitdaging. Maar ze deed het allemaal toch...

Grady heeft geen interesse in het inwilligen van de grillen van een verveelde (zij het toegegeven aantrekkelijke) debutante. Maar het idee dat ze per ongeluk in gevaar zou kunnen komen, zit hem ook niet lekker. Dus zal hij meedoen aan haar belachelijke escapades en zijn best doen om emotioneel afstand te houden. Het zou gemakkelijk moeten zijn, gezien hoe volkomen ongeschikt ze zijn. Jammer genoeg lijkt hij dat allemaal te vergeten als ze in zijn armen ligt...

Ze heeft nog nooit een uitdaging afgewezen. Maar zullen de muren rond Grady's hart - en de duistere geheimen uit zijn verleden - zelfs voor de dappere Ashley te veel zijn om te overwinnen?

Op een dag zal mijn hertog komen

Als hij haar zijn hart niet wil geven, zal ze het gewoon moeten stelen...
Tatum Chance, Hertog van Romney, wil niets te maken hebben met liefde. Trouwen was dus het laatste wat hij van plan was. Maar wanneer een onschuldig meisje per ongeluk zijn kamer in struikelt terwijl hij in bad zit, heeft hij weinig keus. Nou, hij mag dan gedwongen zijn om te trouwen, maar niemand kan hem zijn hart laten overgeven - zelfs zijn nieuwe bruid niet. Hoe onweerstaanbaar verleidelijk ze ook is...

Millie Woodville wilde niets liever dan een liefdespartner vinden toen ze naar Londen kwam voor een societyseizoen. In plaats daarvan vond ze zichzelf getrouwd met een chagrijnige, ruziezoekende en verontrustend knappe man. Maar Millie is niet iemand die snel opgeeft, dus ze zal alles doen wat nodig is om het beste uit haar nieuwe huwelijk te halen. Haar man zal haar aanbidden. Ook al moet ze een verleidster worden om dat voor elkaar te krijgen...

Zal deze strijd van wilskracht - en harten - eindigen in een 'en ze leefden nog lang en gelukkig', of in verwoesting?

Overgave aan de Hertog

Zich overgeven aan de hertog zal eenvoudig zijn. Haar hart niet aan hem verliezen is een heel andere zaak…
Juffrouw Lila York had het verzoek van haar zuster moeten weigeren. Maar omdat ze dat niet deed, bevindt ze zich nu in de onfortuinlijke positie dat ze naar Londen moet reizen, zich voordoet als haar zuster, en een man moet afwijzen - een man naar wie ze zelf al lang vanuit de verte heeft verlangd. Was nee zeggen maar zo gemakkelijk als iedereen lijkt te denken...

Knox King wist dat het tijd was om zijn losbandige levensstijl opzij te zetten en zich eindelijk te settelen in het huwelijk. Juffrouw York, de parel van het seizoen, zou een perfecte bruid zijn. Maar het is duidelijk dat ze niet helemaal eerlijk tegen hem is. En als er één ding is dat hij niet kan verdragen, is het een leugenaar... zelfs als ze de meest begeerlijke leugenaar is die hij ooit heeft ontmoet...

Wanneer geheimen worden onthuld en waarheden aan het licht komen, is een 'en ze leefden nog lang en gelukkig' dan überhaupt mogelijk voor Knox en Lila? Of zal hun potentiële toekomst voor hun ogen in as vergaan?

Mijn Roekeloze Graaf

Om haar 'en ze leefden nog lang en gelukkig' te krijgen, is ze bereid iets roekeloos te doen...
Juffrouw Harlow York is al maanden bezig met het plannen van haar tweede seizoen in Londen, en ze is eindelijk klaar om haar doel te bereiken: het hart van de ongrijpbare graaf Kemsley veroveren. Het zal niet gemakkelijk zijn, maar ze is meer dan bereid om de uitdaging aan te gaan. En één ding is zeker. Hij zal geen idee hebben wat hem overkomt...

Lord Kemsley is niet geïnteresseerd in liefde of het huwelijk. Het vrijgezellenleven is voor hem. Maar dat betekent niet dat hij anderen de kans zou ontzeggen. Dus, wanneer de verrukkelijke Harlow hem om hulp vraagt bij het veroveren van het hart van een andere heer, doet hij graag mee. Hij is niet van plan zelf voor haar te vallen. Dat is tenminste het plan...

Hij is vastbesloten vrijgezel te blijven. Zij is vastbesloten hem van gedachten te doen veranderen. Laat de strijd der wilskracht - en harten - beginnen...


Schaamteloze Schurk

Als het verleden en het heden het geluk in de weg staan, is er een gedurfde daad nodig om de dag te redden...
Juffrouw Reign Hall heeft zich erbij neergelegd dat ze een oude vrijster zal worden. Haar rampzalige seizoen in Londen liet haar weinig kans (of verlangen) voor iets anders. Maar wanneer haar een positie als gouvernante wordt aangeboden, weet ze dat dit haar beste kans is op een nieuwe start, weg van het leven in een klein dorpje. Jammer genoeg blijkt haar nieuwe werkgever de man te zijn die ooit haar geloof in liefde en romantiek vernietigde...

Het laatste wat Bellamy Davion wil, is een schandaal. Hij heeft er al genoeg gehad sinds zijn vrouw hem verliet. Zijn focus moet nu blijven op het zijn van de beste alleenstaande vader die hij kan zijn. Daarom zegt hij tegen zichzelf dat hij absoluut zijn gedachten (en handen) bij de lieftallige Reign vandaan moet houden. Als hij maar naar zijn eigen advies had geluisterd...

Hun weg terug naar elkaar vinden zal niet gemakkelijk zijn... of vrij van schandaal. Als alles gezegd en gedaan is, is een 'en ze leefden nog lang en gelukkig' de mogelijk ruïneuze prijs waard?

De Beruchte Heer Zonde

Liefde is misschien de enige luxe die ze zich niet kan veroorloven...
Paris Smith herinnert zich maar al te goed de dagen dat ze straatarm was. De pijn van het ongeschikt geacht worden voor het huwelijk door haar eerste liefde is nooit echt verdwenen. Nu is ze een weduwe gravin met meer geld dan ze ooit zou kunnen uitgeven, en de man die haar bijna vernietigde wil een tweede kans. Oh, wat zijn de rollen heerlijk omgedraaid...

Het laatste wat Dominic Parker wilde was Paris pijn doen. Hij had met heel zijn hart van haar gehouden. Maar hij had goed moeten trouwen om het burggraafschap te beschermen, dus had hij zijn hoofd over zijn hart laten regeren en daarmee het hare verbrijzeld. Nu is alles veranderd. En hoewel hij redelijk zeker is dat hij haar kan overtuigen hem in haar bed toe te laten, is haar hart opnieuw voor zich winnen een heel ander verhaal...

Met de zonden van het verleden - en geheimen van het heden - die tegen hen werken, is een 'en ze leefden nog lang en gelukkig' überhaupt mogelijk? Of zijn Paris en Dominic voorbestemd om opnieuw hartzeer te ervaren?

Duivels onder de Lakens

Als hij geluk heeft, kan hij haar misschien overhalen om één keer samen met hem ondeugend te zijn. Of misschien zelfs voor altijd...
Daphne Raven is tevreden met haar aanstaande verloofde. Hij zal de perfecte echtgenoot zijn - zachtaardig, mild en onwaarschijnlijk om enige emotionele chaos in haar te veroorzaken. Maar wanneer ze naar Londen reist voor haar bruidskledij, is één avond op een bal (en een gepassioneerd geval van persoonsverwisseling) genoeg om haar foutloze plannen aan diggelen te slaan en haar alles in twijfel te doen trekken...

Het laatste wat Corey Jefferson, Hertog van Renford, wil, is een echtgenote. Een maîtresse zal hem - en de littekens van zijn verleden - prima bevallen. Hij dacht dat de betoverende mysterieuze vrouw die hij op het bal kuste zijn ideale minnares zou zijn. Totdat hij ontdekte wie ze werkelijk was... en besefte dat ze nooit de zijne kon worden. Hoezeer hij ook wenste dat de zaken anders voor hen lagen...

Als alles gezegd en gedaan is, zijn de verdorven rokkenjager en het onschuldige muurbloempje voorbestemd voor een 'en ze leefden nog lang en gelukkig' - of een leven vol hartzeer?

1805, Berkeley Square, Londen

Greyson Everett, markies van Cadmael, balde zijn vuisten en knarsetandde terwijl zijn vader zijn tirade tegen hem voortzette. Hij beheerste zijn gezichtsuitdrukking, maar al te goed wetend dat het beledigen en nog meer boos maken van zijn vader door tegen te spreken of het oneens te zijn met zijn standpunten nooit goed voor hem afliep. Hij had lang geleden geleerd zijn mond te houden of de fysieke gevolgen onder ogen te zien.
Toch ging de eis die zijn vader hem nu oplegde alles te boven wat hij ooit eerder had opgedragen. Misschien waren de geruchten die in Londen de ronde deden wel waar. Dat zijn vader seniel aan het worden was. Dat de nare oude hertog zijn verstand aan het verliezen was. Zijn decreet deed Greyson zeker denken dat dit het geval was.
'Northamptonshire? Is dat waar u mij naartoe stuurt?' Hij nam een kalmerende ademhaling, terwijl de drang om op te staan en oog in oog te staan met de wispelturige hertog die weinig vrienden had - en nog minder familieleden die ooit in zijn buurt wilden zijn - groeide.
Terwijl de hatelijke woorden Greyson bleven overspoelen, beloofde hij zichzelf dat hij nooit zo'n vader zou zijn als de zijne. Een gemene en nare, gewelddadige en wraakzuchtige klootzak die hij verafschuwde.
Hij kon alleen maar dankbaar zijn dat zijn liefste moeder niet meer in leven was om zo'n huwelijk te moeten doorstaan.
'Jij,' spuugde zijn vader, terwijl hij met zijn mollige, stompe vinger in zijn richting wees, 'gaat naar Northamptonshire. Je zult werken op het landgoed van meneer Woodville, en je zult hard werken en het privilege eruit zweten dat je hebt omdat je er geen respect voor toont.'
'Ik heb een maîtresse genomen, vader. Ik geniet van het vermaak dat ons tijdens het seizoen wordt aangeboden en van mijn club. Veel heren in de stad doen hetzelfde. Daar is niets mis mee.'
'Nou, je maîtresse is er niet meer, want ik zal niet betalen voor hoeren of nog meer gokken of neuken of wat je ook de hele dag in de stad uitspookt.'
Greyson schoof ongemakkelijk in zijn stoel, zijn handen tot vuisten ballend in zijn schoot. Wat hij echt wilde doen was zijn klootzak van een vader een vuistslag op zijn neus geven en weglopen. Neuken en gokken inderdaad. Zijn vader deed het voorkomen alsof dat alles was wat hij deed, en hoewel hij er behoorlijk veel aan deed, was het nooit met vrouwen die niet bereid waren hun rokken op te tillen, en nooit met een ongetrouwde dienstmeid.
Het was niet alsof hij zonder toestemming tegen de zijkant van een gebouw in St. James aan het neuken was. Zijn vader zou trots moeten zijn dat zijn avontuurtjes privé waren, geen voer voor roddelaars.
'Bedoelt u dat u mijn toelage intrekt?' vroeg hij, terwijl hij in gedachten berekende hoeveel geld hij nog in handen had. Nog geen honderd pond, wat, als zijn vader zijn dreigementen zou waarmaken, hem in ieder geval in Northamptonshire te eten en gekleed zou houden, maar weinig meer. Normaal gesproken zou hij op een avond vijf keer zoveel uitgeven als de behoefte zich voordeed.
Wat niet zo vaak voorkwam als zijn vader deed voorkomen.
'Inderdaad, en je zult na ons gesprek per postkoets naar het landgoed van Woodville in Northamptonshire vertrekken. Ik heb je kamerdienaar opgedragen kleding in te pakken die geschikt is als landarbeider en wat geld om je reis naar het noorden te bekostigen. Probeer niet te vluchten, probeer geen hulp te zoeken bij vrienden die je kent. Ik heb mannen die je in de gaten houden en die zulke dingen zullen verhinderen. Je zult je les leren, jongen, en je zult het op de harde manier leren.'
Greyson keek zijn vader met toegeknepen ogen aan. Hoe kon het dat hij uit diens lendenen was voortgekomen? Hoe kon het dat iemand ooit met zo'n afschuwelijk, naar stuk stront was getrouwd?
'Ik denk dat dit een overreactie is op uw zoon die een maîtresse heeft genomen. Ik had in plaats daarvan een schandaal kunnen veroorzaken door een verboden affaire te hebben met een getrouwde vrouw, of een ongelukkig getrouwde vrouw in onze kringen. Geen enkele verstandige vader reageert zoals u. Ik geniet van mijn vrijheid als jonge en ongetrouwde heer. Net zoals ik zeker weet dat u dat ook deed. Wat is er mis met u?'
De ogen van zijn vader werden groot voordat zijn gezicht diep rood kleurde. Zijne Genade balde zijn vuisten langs zijn zij, en Greyson kon zien dat ze trilden. 'Spreek me nooit meer tegen. Je hebt de verantwoordelijkheid en respectabiliteit van het hertogdom Derby hoog te houden. Ik zal niet toestaan dat mijn enige zoon onze naam belachelijk maakt en bespot. Nooit in de geschiedenis van de familie heeft iemand zijn zaad buiten de huwelijkse banden verspreid, en ik zal niet toestaan dat jij hetzelfde doet.'
Greyson nam een kalmerende ademhaling. 'Ik ben voorzichtig, vader, en met de voorzorgsmaatregelen die ik neem, ben ik er zeker van dat dat niet zal gebeuren.'
'Lady Francesca, de dochter van de graaf van Lincoln, is een erfgename en aantrekkelijk genoeg om je te verleiden, daar ben ik zeker van. Bij je terugkomst zul je haar het hof maken en met het wicht trouwen. Ze zal een perfecte hertogin zijn.'
'Dat zal ik niet doen,' antwoordde hij vurig, nadat hij genoeg had gehoord. 'U kunt me niet laten trouwen met iemand die ik niet wil.' Hij pauzeerde. 'Om nog maar te zwijgen van het feit dat haar gezicht lijkt op de paarden waar ze zo dol op is.'
'Je zult haar het hof maken en met haar trouwen bij je thuiskomst, zodra je je les hebt geleerd en ik ervan overtuigd ben dat je een man van karakter bent en niet van losse zeden. Je zult trouwen met een vrouw die een goede christin is met hoge principes, connecties en rijkdom. Ik wil er niets meer over horen. Begrijp je dat, jongen?'
Greyson slikte de gal door die in zijn keel opkwam en stond op. 'Ik begrijp het volkomen. Ik wil ook zeggen dat u een klootzak bent, en als ik u nooit meer zie, zal ik niet teleurgesteld zijn.'
Zijn vader grijnsde, en het leek meer op een grauw. 'Ik ben blij dat je je vader eindelijk begrijpt. Goede reis, zoon,' zei hij, hem wegwuivend met een handgebaar voordat hij aan zijn bureau ging zitten en doorging met zijn boekhouding.
Greyson draaide zich om en stormde de kamer uit, zonder zich te bekommeren om het sluiten van de deur achter hem. Dit was volkomen ongepast en niet te vergeten absurd. Northamptonshire, inderdaad. En om als landarbeider te werken, wie had ooit aan zo'n belediging voor een hertogszoon gedacht.
Hij ging rechtstreeks naar zijn kamer en trof zijn bediende aan die de laatste van zijn spullen aan het inpakken was. Hij keek met afkeer naar de kleine koffer. 'Wat hebt u voor mij ingepakt, Thompson?' vroeg hij aan zijn trouwe knecht, die als jonge, verweesde jongen in dienst was gekomen van het hertogelijke landgoed en al lang zijn vriend was voordat hij zijn bediende werd.
'Ik heb wat oude tuinierskleding gevonden op de zolder. Er waren wat laarzen en een versleten overjas, die u goed van pas zullen komen in Northamptonshire. Het zal daar in het noorden kouder zijn dan hier in Londen.'
Greyson zag de tweede kleine tas bij de garderobekast staan. 'Wat zit er in die tas?' vroeg hij, terwijl hij aan zijn das trok en zich omkleedde in de kleding die op zijn bed was klaargelegd. Er was weinig reden om in Londen te blijven, niet als zijn vader mannen had die al zijn bewegingen in de gaten hielden en vastbesloten was dat hij zou doen wat hem werd opgedragen.
En dat zou hij doen, hij zou zijn vader bewijzen dat hij niet alleen naar het Woodville landgoed zou gaan, maar dat hij hard zou werken zodat zijn vader niet kon zeggen dat hij het niet deed. Hij zou die schoft nooit deze oorlog laten winnen. En hij zou ook niet terugkeren en met Lady Francesca trouwen. Hij huiverde bij de gedachte.
'Dat is voor mij, mijn heer. Ik ga met u mee.' Thompson gebaarde naar zijn kleding, die Greyson tot nu toe niet had opgemerkt en die vergelijkbaar was met wat hij nu aantrok. 'Ik zal naast u werken en een oogje op u houden. U bent tenslotte een markies, en de toekomstige hertog van Derby. Ik ben er zeker van dat ik niet de enige in Londen ben die uw veilige en spoedige terugkeer wenst.'
Greyson zuchtte, geërgerd door het feit dat hij zijn maîtresse niet zelf had kunnen wegsturen. Dat zijn vader die taak had uitgevoerd, maakte hem onrustig. Was ze veilig? Had hij haar geld gegeven om haar te onderhouden tot ze een andere beschermer vond? 'Stuur bericht naar Cissie en zorg ervoor dat ze veilig en gezond is. Stuur ook geld en bied haar mijn verontschuldigingen aan.'
'Natuurlijk, mijn heer.' Thompson ging een brief schrijven, en Greyson maakte zijn omkleden af. De broek was gemaakt van grof materiaal, minder comfortabel dan zijn zijden broeken. Om nog maar te zwijgen van het hemd dat vlekken had en een vreemde geur verspreidde.
Hij trok zijn neus op, hij wilde er niet aan denken welk knaagdier over de kleding die hij nu droeg had gelopen.
Thompson bette de brief en verzegelde hem. 'Ik zal deze vandaag nog laten versturen, mijn heer. Ik kom zo terug voor de tassen.'
Greyson knikte, terwijl hij toekeek hoe Thompson de kamer verliet. Hij liep naar zijn bureau, vond zijn beurs met het laatste van zijn toelage, en stak die in zijn zak. Zijn hoed stond op een nabijgelegen dressoir, en hij greep hem op om hem op zijn hoofd te zetten. Terwijl hij de kamer rondkeek, schudde hij zijn hoofd bij de gedachte aan de reis die hij op het punt stond te ondernemen. Wat was zijn vader toch dwaas. Wat een bekrompen en ouderwetse denkwijze.
Het was verdorie 1805. Was het geen tijd voor zijn vader om in de nieuwe eeuw te leven die was aangebroken en te stoppen met leven in het georgiaanse Engeland waar hij zo dol op was?
Thompson kwam terug en pakte de koffer op. 'Zullen we gaan, mijn heer? De huurkoets staat voor om ons naar de Swan with Two Necks herberg te brengen, waar we de postkoets kunnen nemen.'
'Ja,' zei hij, terwijl hij een laatste blik op zijn kamer wierp. Hij kon dit, en hij zou het doen. En in het proces zou hij zijn vader voor gek zetten omdat hij hem zoiets liet doen.
De hertog van Derby keek op van zijn bureau en zag hoe zijn zoon langs de deur van de bibliotheek liep en het herenhuis verliet, met zijn bediende dicht op zijn hielen.
Zijn rentmeester stapte de kamer binnen, die op de hoogte was van de plannen van de hertog en wachtte tot zijn zoon vertrok. 'Dus hij is dan vertrokken, Uwe Genade. Denkt u dat uw plan zal werken?'
Zijne Genade vocht tegen de neiging om te lachen. 'O, ja, dat denk ik wel. Als mijn zoon ergens een zwak voor heeft, is het wel een aantrekkelijke vrouw, en ik weet zeker dat Anne Woodville vijf knappe dochters heeft gebaard. Een van hen zal Greyson verleiden, en eindelijk zal mijn wraak op die vrouw compleet zijn.'
Zijn rentmeester knikte, maar zoals de meesten in het leven van de hertog, wist hij niet dat Anne Woodville, dochter van een graaf, hem had afgewezen voor een landedelman, niet beter dan een boer.
'Wat als uw zoon verliefd wordt op een van de Woodville dochters en er met haar vandoor gaat? Zou dat Anne dan niet alsnog tot winnaar maken, aangezien haar dochter op een dag hertogin zal worden?'
Dat was de schoonheid van zijn plan. Anne Woodville verachtte hem nu, hij had haar vader geruïneerd, en ze hadden al hun geld verloren kort nadat Anne met Woodville was getrouwd. De laatste persoon die ze haar dochter zou laten trouwen, zou zijn zoon zijn, als ze erachter kwam wie hij was, natuurlijk.
'Anne zal geen verbintenis tussen de twee toestaan, ten eerste omdat ze hem als landarbeider zal beschouwen, te laag voor haar dochter. Maar ten tweede, ze zal weten dat ik achter zijn komst zat en wanneer ze beseft wie hij is, zal haar haat jegens mij elk huwelijk tussen de twee verhinderen. Zelfs als ze er samen vandoor gaan, zal het samengaan van onze families Anne pijn doen, en dat is genoeg voor mij, al denk ik niet dat dat zal gebeuren.'
'En het hart van uw zoon, Uwe Genade? De jongedame kan ook gekwetst worden door dit plan.'
'Dat is waar,' gaf hij toe, schouderophalend. 'Maar niemand keert zich af van de hertog van Derby, maakt mij voor gek door te trouwen met een man die niet geschikt is om mijn laarzen te poetsen. Ik heb vele jaren gewacht om Anne Woodville te treffen, en die tijd is eindelijk aangebroken. Het is jammer dat mijn zoon zo'n mislukking is, en daarom in zo'n plan moet worden gebruikt, maar ik win altijd, en het is tijd dat iedereen dit weet, ongeacht hoeveel jaren er voorbijgaan waarin ze denken dat ze veilig zijn voor mijn woede.' Niemand overtreft de hertog van Derby. Niemand.